ارزیابی تأثیر فرسودگی آزمایشگاهی بر رفتار خستگی مخلوط‏های آسفالتی حاوی آهک هیدراته

نتایج کاربرد آهک هیدراته نشان می‏دهد که این ماده معمولاً به عنوان یک افزودنی، به منظور افزایش مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر پدیده عریان شدگی مورد استفاده قرار گرفته است و اغلب محققین فقط به این امر توجه داشته‏اند و خصوصیات دراز مدت آن در روسازی‏ها که مقاومت این مخلوط‏ها در برابر ترک‏های خستگی است کمتر مورد توجه قرار گرفته است. دراین پژوهش با استفاده از آزمایش خستگی تیرچه خمشی چهار نقطه‏ای، به بررسی اثرات مقادیر مختلف آهک هیدراته بر خصوصیات خستگی مخلوط‏های آسفالتی در دو شرایط پیرنشده و پیرشده آزمایشگاهی (مطابق روش استاندارد aashto pp2) پرداخته شد. آزمایش خستگی خمشی در شرایط کنترل کرنش و بارگذاری سینوسی با فرکانس بارگذاری 10 هرتز (بدون زمان استراحت) در دمای 20 درجه سانتی‏گراد روی نمونه‏های آسفالتی انجام شد. رویکردهای کاهش سختی و انرژی تلف شده برای ارزیابی عمر خستگی استفاده گردید. نتایج آزمایشها نشان داد که عمر خستگی مخلوط‏های آسفالتی به مقادیر آهک هیدراته حساس است. نتایج نشان داد که کاربرد مقادیر 1، 5/1 و 2 درصد آهک هیدراته باعث بهبود عمر خستگی آسفالت نسبت به نمونه شاهد در شرایط پیرنشده می‏گردد. در شرایط پیرشدگی بلند مدت استاندارد فوق (عمل آوری120 ساعت در دمای 85 درجه سانتی‏گراد) آهک هیدراته در مقادیر 1 و 5/1 درصد به طور متوسط باعث بهبود عمر خستگی آسفالت به ترتیب به میزان 25 و 50 درصد گردید و در مقدار 2 درصد، کاهش 40 درصدی در عمر خستگی نتیجه شد. عمر خستگی مخلوط آسفالت در مقدار 5/1 درصد آهک هیدراته به عنوان درصد آهک بهینه به مقدار بیشینه می‏رسد.